هوا کم‌کم در حال گرم‌تر شدن است، در مرز اردیبهشت به انتظار ایستاده‌ایم، فقط یک روز، یک قدم مانده تا از فروردین رد شده غلت بخوریم و به اردیبهشت برسیم.
اما کسی نمی‌داند که آیا خواهیم توانست از اردیبهشت هم گذر کنیم، رد شده و به خرداد برسیم؟! آیا خردادی خواهیم دید و یا تیر و مردادی؟! آیا خواهیم توانست خود را به پاییز برسانیم و با نوای خش‌خش برگ‌های پر از رنگش همراه شویم؟! آیا با دانه‌دانه‌های برف زمستان لذت چای داغمان را خواهیم چشید؟! هیچ‌کس نمی‌داند! سوالی است مبهم که جوابی روشن نخواهد داشت.
به هیچ عنوان نخواهیم توانست یک فصل از این کتاب را رد کرده و شروع به خواندن فصل بعدی کنیم، انگار که با قفلی نهان مهر شده باشد توان باز کردنش را نداریم، و چاره‌ای جز سطر به سطر خواندن و ورق به ورق جلو رفتن نیست.
تدبیر چیست؟! تدبیر فقط با دقت و با تمام هوش و حواس خواندن سطر به سطر هر فصل از زندگیست، همگام شدن با فرصت‌ها و لذت بردن و نوشیدن کلمه به کلمه‌ی هر فصل است.